بتائین

مشخصات محصول

بتائین‌ها به عنوان عوامل جذب کننده آب و مهمان‌های مولکولی در شیمی و صنایع مختلف استفاده می‌شوند. در زیر، به برخی از کاربردهای بتائین‌ها اشاره می‌شود:

کاربردهای تری متیل گلیسین

این ماده کاربردهای فراوانی دارد که در ادامه آنها را معرفی می کنیم.

  1. بیوشیمی
  2. افزودنی مواد غذایی
  3. دارویی
  4. مکمل غذایی

در لحیم کاری، شارهای پخت رزین، سنتز آلی، درمان هموسیستینوری (یک بیماری ارثی که بدن نمی تواند پروتئین خاصی را تجزیه کند)، ضد التهاب، نگهدارنده طبیعی در صنایع غذایی، ماده فعال در صنایع دارویی، عامل پاک کننده و نگهدارنده آب در لوازم آرایشی، شامپو، صابون، خمیردندان و به عنوان عامل رشد در خوراک دام و طیور نیز کاربرد دارد. همچنین با افزایش اسید کلریدریک معده به هضم غذا کمک می کند.

بیوشیمی:

بتائین به عنوان محافظ اسمز کاربرد دارد. محافظ های اسمز ترکیبات آلی کوچک و محلول هستند، که بدون برهم زدن عملکرد سلول می توانند به مقادیر زیاد در سلول انباشته شوند. این ترکیبات به عنوان محافظ در برابر استرس اسمزی هستند. این ترکیب توانایی مولکول های آب را برای حل کردن پروتئین ها کاهش می دهد، در نتیجه ساختارهای پروتئینی بومی را تثبیت می کند.

دارویی:

برای درمان هموسیستینوری  (Homocystinuria)، یک بیماری ارثی که بدن نمی تواند پروتئین خاصی را تجزیه کند، استفاده می شود. بتائین متابولیسم اسید آمینه گوگرد را در برابر استرس اکسیداتیو  (oxidative) بهبود می‌بخشد، متابولیسم انرژی را تنظیم کرده و استرس شبکه آندوپلاسمی را کاهش می‌دهد. در نتیجه، در درمان بیماری هایی مانند چاقی، دیابت، سرطان و آلزایمر اثرات مفیدی دارد.

مکمل غذایی:

این ماده به عنوان مکمل غذایی دارای عوارض جانبی مثل ناراحتی معده و حالت تهوع است.

بتائین در بدنسازی:

این ماده در غالب مکمل در بدنسازی هیدراتاسیون را بهبود می بخشد و باعث افزایش قدرت می شود و از طرفی از سنتز پروتئین پشتیبانی می کند.

صابون ها و شامپوها:

کوکامیدوپروپیل بتائین (Cocamidopropyl betaine) به عنوان تقویت کننده کف در شامپوها استفاده می شود. یک سورفکتانت (ماده فعال سطحی که مقدار کم آن، کشش سطحی آب را تا حد زیادی کاهش می دهد) با قدرت متوسط،​ که در محصولاتی مانند صابون ها و شامپو ها استفاده می شود.